Очень простая.
Ниже известные русские песни, переведенные на латынь поколениями школьников, студентов и преподавателей (мы их, честно, пели на парах на первом курсе). Задача - угадать, что есть что (только без гугла и словарей). По моим расчетам, по знакомым словам, размеру и строфике угадывается довольно легко.
Те, кто знает латынь, могут не угадывать, а просто наслаждаться. А могут угадывать.
1
Herbis sedet saltator
Cucumris simulator (bis)
Et viridus fuit
читать дальше
Perspicite iam, perspicite iam
Cucumris simulator
Perspicite iam, perspicite iam
Et viridus fuit
Fenicula edebat
Insecta non tangebat (bis)
Et muscas amavit
Perspicite iam, perspicite iam
Insecta non tangebat
Perspicite iam, perspicite iam
Et muscas amavit
Subito venit rana
Fame cotidiana (bis)
Illum devoravit
Perspicite iam, perspicite iam
Fame cotidiana
Perspicite iam, perspicite iam
Illum devoravit
Non temptavit numeras
Nonnumque tales feras (bis)
Caedes expectavit
Perspicite iam, perspicite iam
Nonnumque tales feras
Perspicite iam, perspicite iam
Caedes expectavit2
Melius in Universo nihil
Amicis vagantiis est mihi
Necessariis non timendum fata
Quaevis itinera sunt mi grata
читать дальше
Tapes noster floreum est pratum
Pini struunt parientem larum
Tectum noster caelum caeruleum
Sic agere vitam - fatum meum
Destinatione nos constamus
Gaudeumque risum plebi damus
Et nobis palatii palata
Nunquam liberati sunt praelata3
Per campum ruit equitatus,
Extremus instat impetus —
At ille iuvenis legatus
Portatur capite fractus.
читать дальше
Percussit missile loricam —
Valete, cari comites!
A mane quartum iam amicum
De curru cadere vides.
Remotis essedae fragmentis
Extollunt medici corpus:
Quid illi cum medicamentis,
Cum sit exsequiis opus?
Volabunt nuntii citati
Familiares monitum:
Spes nulla reditus prognati,
Non iam videbitis satum.
Quem mater vetula plorabit
Flebitque genitor senex,
Et sponsa prorsus ignorabit,
Quae fuerit amici nex.
Manebit miles in pictura,
Vicina libris neglectis —
Indutus omni armatura,
Non tamen utilis lectis.4
Nihil habemus magis perdere
Diei debebimus fatis Irae
Illa nox obstat nobis ut iugum
Posuimus post illum spes summae
читать дальшеNos viximus annos multos frustra
Sensus eius - comprehendis - non est
Audi: cadit Octobris aqua
Silvis domum vetulum - tu vides.
Uremusque postquam ignem lare
Cytharam vocabimus ab mura
Nihil habemus magis servare
Post omnia cremat(a) itinera
Omnia trivia, omnes pontes
Et mumurata secreta nocte
Quisque fecit omnia quod potest
Sed de hoc re tacite, tacite
Luna ut fluitata candela
Venit, vagent fenestrae a vento.
Vah! Ardeo amore, o bella!
Anni illam non delebunt, credo.
Nos cogemus relictis amicis
Saccum implemibus pomis terrae
Rogabit qui vox, qui sonor - turba
Respondemus: tacite-tacite
Nulla causa (e)st Octobris aqua
Felicitatae viae perditae.
Naturaliter mihi -omnia,
Sed de ho re tacite, tacite.5
In media planitie,
Quam prope tangit sol,
O, viget-floret aesculus,
Formosa, edepol!
читать дальше
Procera necnon patula,
Aperta oculis,
Tam tristi solitudine,
Miserrima, peris.
Cum sol aestivus oritur,
Quem umbra amplectar?
Cum imbrem mittit Iuppiter,
A quibus defendar?
Molesta est, mehercule,
Fortuna arboris —
Non minus mulierculae
Absentibus procis.
Natura dedit omnia —
Iam habeo satis;
Эх, cui largiri potero
Muneribus tantis?
Amicis venientibus
Mi nemo facit sat;
Ignotis occurrentibus
Vix ullus salutat.
Quieta ubi recrear,
Dum fulmen coruscat?
Amico dulci mortuo
Quis mi subveniat?
Non curo pulchritudinem,
Abscindite comas!
Fac ranam vel testudinem,
Dum coniugem reddas!6
Quid est autumnus?
Id est caelum
Caelum lacrimosum sub pedibus
In lacullis disvolant nunc aves cum nubibus
Ego sine te fuissem saec(u)lum.
читать дальше
Speci caelo urint naves
Terra pellar ubi aves
Eo cadet dolor mare
O Tartati tenebrae!
Quid est autumnus?
Id est petrae
Virtus super Tiberi nigrente
Anima admonetur mihi de magna re
Vae! Sum iterum turbata mente
Speci caelo urint naves
Terra pellar ubi aves
Eo cadet dolor mare
O Tartati tenebrae!
Quid est autumnus?
Id est ventus
Ludet ita vetulis catenis
Umquam sepramusque volamusque ad Auroram
Quid erit cum paternis araenis?
Speci caelo urint naves
Terra pellar ubi aves
Eo cadet dolor mare
O Tartati tenebrae!
Solvet umbris urbs nocturnes
Quid scivi de autumnis?
Quosque folia lanias
Autumni veritas!7
Stet machina vectrix,
Ne strepitent rotae,
Auriga, habenas da retro!
читать дальшеUt loco natali
Supremum dicam vale,
Ad ora materna propero.
Ne bonum exspecta
Filiolum, mater:
Non sumus, qui fuimus heri!
Continuis ludis
In gurgitem paludis
Collabor — inutile queri.
Stet machina vectrix,
Ne strepitent rotae —
Fortunam iam perspicit latro!
Cur frustra contendo?
Nunc opus est manendo.
Auriga, habenas da retro!8
Luciferius risu omnibus
Risu caelo iris bella orietur
Risus detur aliis tuus
Et ille tibi non hapax revertetur
читать дальше
Tum nebules subito
Agitant choram certo
Et cicada virida lyra sonabit
A rivo ceruliato
Flumine ut incepto
Amicitia ex risu stimulabit
Risu soli solum sola iam
Imber desinet miserrimus fluere
Silva caeca relinquet silentiam
Virdente manu plausum facere
Tum nebules subito
Agitant choram certo
Et cicada virida lyra sonabit
A rivo ceruliato
Flumine ut incepto
Amicitia ex risu stimulabit
Luciferius risu omnibus
Elephanti paulaeque domiportae
Risus terres atque maribus
Ardescent simul lanternae fortes
Tum nebules subito
Agitant choram certo
Et cicada virida lyra sonabit
A rivo ceruliato
Flumine ut incepto
Amicitia ex risu stimulabit9
Descendit quidam, ecce, clivo —
Ocellus forsitan meus,
Indutus tunica castrensi,
Quae mihi eripit sensus.
читать дальше
Quam est insignibus decorus!
Ut splendet pectus phaleris!
Ne illi umquam incidissem,
Cui ipse cederet Paris!
Nam pago nostro vix insertus
Mi perturbavit statim cor…
Quis fecit, ut sub regno Iovis
Non semper aequus sit amor?10
Oblitus languoris
Meat nebulae.
Et pulsibus cordis
Canunt ungulae.
читать дальше
Vive bellae juga
Igneque mari
Cum fuga, cum fuga, cum fuga, cum fuga
Cruore rubri!
Sclopetaque inserta
Habemus tela,
Vincemus pro certo,
Canemus la-la!
Fortunam credete –
Succedet omne.
O adverse vente,
Fles sempiterne!